ر مواردی که ناهنجاریهای اسکلتی به قدری شدید میباشند که امکان جبران یا پوشاندن آنها توسط حرکات دندانی (درمانهای استتاری camo
ارتودنسی پیش از جراحی (Pre-op Orthodontics)
در اکثریت غریب به اتفاق این موارد امکان انجام جراحی بدون انجام درمان ارتودنسی قبل از جراحی وجود ندارد زیرا هنگامی که دو فک در یک رابطهی غیر طبیعی قرار دارند، توازن و هماهنگی نیروهای وارده به دندانها از سوی بافتهایی همچون لب و گونه و زبان به هم خورده و دندانها تحت تاثیر این به هم خوردگی نیروها حرکت کرده و موقعیت خود را با وضعیت غیر طبیعی فکین هماهنگ مینمایند تا امکان کارایی بیشتر در جویدن و سایر عملکردها برای فرد فراهم گردد. حال که قرار است فکهای شخص در طی عمل جراحی به حالت نرمال تغییر مکان دهند، دندانها میبایست ابتدا به وسیله یک دوره درمان ارتودنسی قبل از جراحی به وضعیت نرمال و اولیه بازگردانده شوند تا پس از جابهجایی فکین در هنگام جراحی بتوانند به صورت ایدهآل بر روی همدیگر قرار گیرند.
جراحی فک (ارتوگناتیک)
جراحیهای اصلاحی فک (ارتوگناتیک) به منظور تصحیح ناهنجاریهای استخوانهای صورت بهخصوص فکین و دندانها انجام میشود. در اغلب موارد این ناهنجاریها موجب اشکال در جویدن، سخن گفتن، خواب و دیگر عملکردهای معمول فک و دهان میگردند. جراحی ارتوگناتیک به همراه درمان توأم ارتودنسی علاوه بر رفع مشکلات مذکور، موجب بهبود فرم نیمرخ صورت نیز میگردد. درمان توأم ارتودنسی و جراحی فک اکثراً درناهنجاریهای اسکلتی شدید که با درمان ارتودنسی به تنهایی قابل اصلاح نیستند تجویز میشود.
با استفاده از آخرین پیشرفتها در تکنولوژی عکسبرداری دیجیتال میتوان نتیجهی نهایی حاصل از انجام درمان جراحی را پیشبینی نمود. طرح درمان کامپیوتری میتواند موجب کاهش زمان درمان و زمان ریکاوری پس از عمل و افزایش کارایی نهایی عمل جراحی گردد. استفاده از مواد و تجهیزات مدرن مانند صفحات تیتانیوم و پیچهای مینیاتوری موجب ایجاد پایداری و استحکام نتیجه و قابل پیشبینیتر کردن درمان شما میشود. این پیشرفتها در تکنولوژی، روشها و ابزار، زمان بهبود پس از عمل را کاهش میدهد و به تبع آن به بیماران اجازه میدهد تا هرچه زودتر به زندگی معمول خود بازگردند.
ارتودنسی پس از جراحی (Post-op Orthodontics)
پس از انجام جراحی یک دورهی کوتاهتر ارتودنسی لازم است تا تنظیمات نهایی دندانها انجام شده و دندانهای دو فک به همراه فکهای جابهجا شده در موقعیت ایدهآل تثبیت شوند. معمولا بیمار پس از ۲ تا ۳ هفته از انجام جراحی به متخصص ارتودنسی مراجعه مینماید تا علاوه بر ترمیم آسیبهای وارد شده به وسایل ارتودنسی در حین جراحی و در صورت نیاز قرار دادن سیمهای جدید، تنظیمات پس از عمل برای بیمار آغاز گردد. این مرحله به طور معمول شامل استفاده از الاستیکها به فرمهای مختلف است که مستلزم همکاری بالای بیمار میباشد.
uflage) وجود ندارد لازم است این ناهنجاریها به وسیله جابهجایی فکین به روش جراحی و در اتاق عمل اصلاح گردند.