انواع روش های قالب گیری ایمپلنت دندان
قالب گیری باز یا بسته
با توجه به شرایط دهان بیمار و همچنین تشخیص دندانپزشک دو روش کلی قالب گیری باز و بسته برای کاشت ایمپلنت های دندانی وجود دارد. هر کدام از این روش ها اصول، روند و مزایای خاص خود را دارند. بدین ترتیب این دو روش اصلی و کاربردی قالب گیری به شرح زیر عبارت است از:
۱- قالب گیری تری باز (Open Tray)
این روش قالب گیری در سطح فیکسچر انجام می شود و از دقت بسیار بالای برخوردار است. علاوه بر این در تری باز برای حفظ قوس دندان ها از اباتمنت های زاویه دار استفاده شده و این روش قالب گیری موجب افزایش سازگاری ایمپلنت دندان با سایر دندان ها می گردد. شایان ذکر است که در قالب گیری ایمپلنت تری باز از ایمپرشن کوپینگ های باز استفاده می شود و به طبع آن جابجایی اجزا در زمان برداشت قالب به حداقل میزان ممکن می رسد.
بدین صورت که ابتدا ایمپرشن کوپینگ متصل شده و سپس در اطراف آن ماده قالب گیری تزریق می شود. در آخر نیز با سفت شده ماده قالب گیری، پیچ های ایمپرشن باز شده و سپس آن را همراه با قالب از روی دندان ها بر می دارند. البته این پایان کار نیست و قالب های اندازه گیری شده به لابراتوار دندانپزشکی منتقل شده و متخصصین براساس آن اقدام به ساخت ایمپلنت های دندانی می کنند.
صفحه اینستاگرام دکتر سید حمید رضویان (بهترین دندانپزشک اصفهان)
۲- قالب گیری تری بسته (Close Tray)
در صورتی که امکان انتخاب اباتمنت وجود نداشته باشد، دندانپزشک برای قالب گیری ایمپلنت از روش تری بسته استفاده می کند. بدین صورت که ایمپرشن کوپینگ روی فیکسچر قرار گرفته و با بازسازی محل دقیق اباتمنت، ابعاد و اندازه آن را مشخص می نماید. البته سایز و قطر اباتمنت توسط متخصص دندانپزشکی در لابراتوار مشخص شده و سپس براساس اقدام به ساخت روکش ایمپلنت (تاج دندان) می کنند. شایان ذکر است که در این نوع قالب گیری نیز برای مشخص شدن نمای داخلی دندان ها در اطراف ایمپرشن کوپینگ ماده قالب گیری تزریق شده و سپس ابعاد و اندازه بدست آمده به لابراتوار منتقل می شود.
جهت اطلاع از خدمات تخصصی دکتر سید حمید رضویان (بهترین دندانپزشک اصفهان) اینجا کلیک کنید.
مطالب پیشنهادی سایت دکتر دکترسید حمید رضویان (بهترین دندانپزشک اصفهان):