جوانه دنداني يا Tooth Germ در حقيقت بدنه اصلي و اسكلت دندان است. دندان عضوي از بدن است كه تقريبا با تمامي اعضاي ديگر تفاوت دارد. از اين بابت كه مثلا دست از ابتدا شكل ميگيرد و فقط در سايز و اندازه تغيير ميكند، ولي دندان در ابتدا يك بافت نرم است و بتدريج، بافت سخت روي آن رسوب ميكند.
پس جوانه دنداني يك بافت نرم پيشساز دندان است كه در داخل استخوان فك شكل و فرم ميگيرد و بعد بر اساس زمانبندي خاص، تكامل پيدا كرده و در دهان رشد ميكند.
پس جوانه دنداني يك بافت نرم پيشساز دندان است كه در داخل استخوان فك شكل و فرم ميگيرد و بعد بر اساس زمانبندي خاص، تكامل پيدا كرده و در دهان رشد ميكند.
اين فكر كه بتوان جوانه دنداني را مجددا در دهان كاشت از دهههاي ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در ذهن دانشمندان وجود داشته است و روي آن پروژههاي تحقيقاتي فراواني انجام شده است.اگر اين روش به طور كامل عملي شود، دقيقا دندان ايجاد شده مثل دندان از دست رفته فرد ميباشد و نيازي به درمانهاي ديگر پروتزي مثل كراون، بريج و ايمپلنت نخواهد بود.پيشرفت علوم و تكنولوژي مدرن، زيست فناوري، نانوتكنولوژي و پيشرفتهاي جديد علم ژنتيك باعث شده است كه اين تفكر و كار ايجاد جوانه دنداني انجام شود. از طريق استخراج كد ژنتيكي ردههاي سلولهاي خوني و استفاده از تركيب ژنتيكي و اسيدهاي آمينه، اين ترتيب و تركيب استخراج شده و در حال بررسي و تحقيق براي تشكيل و ايجاد جوانه دنداني انجام گرفته است. در ارتباط با رشد دادن و ايجاد جوانه دنداني جديد، از سلولهاي مزانشيمي تمايز نيافته پالپ دندان استفاده ميشود كه يكي از سلولهايي است كه به سلول مادري جنيني خود از همه نزديكتر و شبيهتراست.بر اين اساس تحقيقات همچنان ادامه دارد. اشكالي كه در ساخت جوانه دنداني انساني وجود دارد اين است كه دندانها از هر سه رده سلولي اكتودرم، مزودرم و اندودرم منشأ ميگيرند و يك رده سلولي ساخت جوانه دندان را به عهده ندارد و پيدا كردن تركيب ژني (Sequence) كه القاهاي دنداني را به دنبال دارد بسيار سخت و پيچيده است و به همين دليل هنوز جوانه دندان ساخته نشده است. مشكل بعدي اين است كه تمامي دندانها شبيه به هم نيستند و هم از نظر شكل تاج، محل ساخت ريشه، تعداد ريشهها و شكل دنداني فرق دارند و اين هم مشكل بزرگي است كه درآوردن كدهاي ژنتيكي و دستورهاي حاصله را سخت ميكند.جوانه دنداني در آينده جايگزين كاشت دندان (ايمپلنت) ميشود كه اين امر تحولي عظيم در علم دندانپزشكي به شمار ميرود. بهرهگيري از جوانه دنداني براي جايگزيني دندانهاي از دست رفته با كمك علم ژنتيك در راستاي همانندسازي ارگانهاي بدن در حال گذراندن مراحل پژوهشي است.به عبارت ديگر، ساخت جوانه دنداني انساني، مراحل متعدد و مختلفي را بايد طي نمايد. در وهله اول استخراج كد ژنتيكي و مشخص نمودن كروموزومهايي كه مسوول ساخت جوانههاي دنداني هستند و در مرحله بعد يافتن كدهاي ژنتيكي جهت القاهايي كه روي ردههاي جنيني ايجاد ميگردد. مثل القاي اكتودرم روي مزودرم و برعكس و نهايتا پيدا كردن مدهاي ژنتيكي كه تعيينكننده تشكيل و فرم شدن ريشههاي دندان است و در نهايت تمام اين كدها را هماهنگ كردن و ترتيب و توالي آنها را به دست آوردن و اينكه اندازه دندان، طول ريشه و شكل تاج در ارتباط با هر دنداني همخواني داشته باشد.از آن گذشته بحث ميزبان و محيطي كه جوانه دنداني در آن كاشته يا تلقيح ميگردد نيز مهم است كه از فاكتورهايي كه مهاركننده رشد جوانه دنداني يا فاكتورهاي ايمني پسزدن بافت جديد و پيوند جوانه دنداني انساني است و اين تازه اول كار است و مراحل آزمايشگاهي كاملي را بايد طي نمايد.