عوامل زیادی ممکن است باعث ترک خوردن یا شکستن دندان شود. عامل شکستن دندان هر چه که باشد، باید هر چه سریع‌تر برای درمان آن اقدام شود. خوشبختانه راه‌های زیادی برای ترمیم ترک ‌خوردگی و شکستگی دندان وجود دارد. دندان‌پزشک به راحتی می‌تواند این آسیب‌ دیدگی‌های دندان را بسته به نوع و شدت آن درمان نماید.

مینا لایه بیرونی دندان است که سخت‌ترین ماده در بدن انسان می‌باشد که بافت‌های نرم و حساس داخل دندان محافظت می‌نماید. با این حال لایه مینا نیز ممکن است در اثر فشارهای مزمن و یا فشارهای شدید و ضربه های ناگهانی آسیب ببیند. آسیب ‌دیدگی دندان به طرق مختلف اتفاق می‌افتد. برای مثال ممکن است در حین یک فعالیت ورزشی ضربه محکمی به دهان وارد شود و یا در اثر دندان قروچه های مکرر و شدید شبانه، دندان ترک بخورد.

انواع ترک‌ خوردگی و شکستگی دندان

پیش از این که درباره درمان شکستگی دندان صحبت کنیم ابتدا باید با انواع ترک‌های دندان آشنا شوید.

• ترک‌های مویی – ترکهای مویی (کرِیز لاین) به ترکهای ریزی گفته میشود که تنها در بیرونی ترین لایه دندان یعنی مینا ایجاد می‌شود و لایه‌ های داخلی را درگیر نمی‌کند. ترک‌های مویی در بزرگسالان متداول است. این ترک‌های سطحی‌ هیچ دردی ایجاد نمی‌کند و جای نگرانی ندارد.

• شکستگی کاسپ – کاسپ به برجستگی‌های سطح جونده دندانهای عقبی گفته می‌شود. شکستگی کاسپ به معنی شکستن یک تکه از سطح جونده دندان است که معمولاً درد زیادی ایجاد نمی‌کند.

• ترک خوردن دندان – ترک ‌خوردگی دندان به معنای ایجاد ترک‌هایی فراتر از سطح جونده است که به صورت عمودی ممکن است تا ریشه امتداد پیدا کند. شناسایی زود هنگام ترک خوردگی برای نجات دندان اهمیت زیادی دارد. در صورتی که دندان ترک خورده را درمان نکنید ممکن است ترک گسترش یافته و دندان خود را از دست بدهید. درمان زود هنگام ترک خوردگی برای نجات دندان حیاتی است.

• تکه شدن دندان – تکه شدن دندان به وضعیتی گفته می‌شود دندان به دو یا چند بخش جدا از هم، تقسیم شده است. معمولاً علت تکه شدن دندان ترک خوردن دندان به مدت طولانی و عدم درمان آن است. دندان تکه شده را نمی‌توان به شکل سالم ترمیم و نجات داد.

• شکستگی عمودی ریشه – در صورتی که ترک دندان از ناحیه ریشه شروع شده و به سطح جونده برسد، به آن شکستگی عمودی ریشه گفته می‌شود. اغلب این نوع شکستگی‌ها علائم و نشانه ‌های خفیفی ایجاد می‌کنند. در بسیاری از موارد این شکستگی شناسایی نمی‌شود تا زمانی که استخوان لثه پیرامون دندان دچار عفونت می‌گردد.