بررسی علل انجام پست و کور دندان
پست و کور (Post and core) یک روش درمانی پس از عصب کشی دندان‌ها به شمار می‌رود. زمانی که پوسیدگی بخش قابل توجهی از ساختار دندان را درگیر می‌کند، دندانپزشک مجبور می‌شود تا تمام این پوسیدگی را از روی تاج دندان حذف کرده و سپس برای عصب کشی اقدام کند. در این شرایط، دندان نمی‌تواند استحکام کافی برای گرفتن ترمیم و روکش را داشته باشد. به همین دلیل هم، دندانپزشکان در برخی از این کیس‌ها، به استفاده از آن روی می‌آورند. در این مقاله سایت دکتر سید حمید رضویان بهترین دندانپزشک اصفهان علل انجام پست و کور دندان را مورد بررسی قرار می دهیم.
در حقیقت این روش درمانی از دو بخش پست و کور تشکیل شده است. میله‌‌ای که در داخل مجرای ریشه قرار می‌گیرد، تحت عنوان پست نامیده می‌شوند. کور در واقع همان هسته مواد ترمیمی است که روی پست قرار می‌گیرد. کور با بازسازی ساختار دندان، حمایت بهتری برای روکش دندان فراهم می‌کند.
جنس و متریال پست و کور
پست با توجه به اینکه باید از استحکام خوبی برخوردار باشد، معمولا از جنس فلز طراحی می‌شود. متریال‌های تیتانیومی، کامپوزیتی، استیل و طلایی از جمله متریال‌هایی اند که می‌توان برای ساخت پست از آنها استفاده کرد. برای پشتیبانی بهتر از روکش دندان، به سراغ متریال‌های کامپوزیتی یا آمالگامی برای ساخت کور روی می‌آورند.
موارد استفاده از پست و کور
پست و کور با توجه به شرایطی که برای دندان به وجود می‌آید، می‌تواند کاربردهای زیادی داشته باشد. بیشتر در شرایط زیر از این روش درمانی استفاده می‌کنند:
پس از عصب کشی دندان
در عصب کشی با توجه به حذف پوسیدگی و ایجاد حفره برای دسترسی به پالپ چمبر، بحش زیادی از تاج دندان حذف می‌شود. به همین دلیل هم باید پایه آن را با استفاده از این درمان تقویت کرد تا بتواند روکش را با حمایت مناسب روی تاج دندان سوار کرد.
بعد از آسیب شدید به دندان
خیلی از اوقات، فرد با توجه به حوادثی که برایش اتفاق می‌افتد، ممکن است تحت تاثیر ضربه‌های خیلی سنگینی قرار بگیرد. در چنین شرایطی، دندان ممکن است آسیب زیادی را متحمل شود.
دندانپزشک نیز برای اینکه بتواند چنین دندانی را ترمیم کند، باید بخش زیادی از آن را برداشته و سپس ترمیم را روی آن قرار دهد. اما مشکل این است که ساختار باقی مانده، آنقدر استحکامی ندارد که بتواند فشار نیروی فکین را تحمل کند. به همین دلیل هم با استفاده از این روش درمانی، پایه دندان را تقویت می‌کنند.
موارد انجام پست و کور پس از عصب کشی دندان
اگر برای رسیدن و دسترسی به پالپ دندان، دندانپزشک بخش زیادی از تاج را بردارد، باید با توجه به ساختار باقی مانده، برای استفاده یا عدم استفاده از این روش درمانی تصمیم گرفت. معمولا اکثر دندانپزشکان با توجه به درصد حذف شده از ساختار دندان، برای استفاده از این روش درمانی تصمیم‌گیری می‌کنند.
به عنوان مثال، در اکثر افراد اگر بیشتر از نصف ساختار دندان برداشته شود، باید از پست در کانال‌های ریشه استفاده کرد تا بتوان کور و روکش مناسبی برای دندان اعمال کرد.
نحوه قالب گیری پست
برای قالب گیری، در ابتدا باید پست‌های فلزی را داخل کانال ریشه قرار داد و سپس کور را روی آن سوار کرد. بعد از این مراحل، دندانپزشک شکل کور را به شکل یک دندان طبیعی در می‌آورد. سپس برای قالب گیری از آن اقدام می‌شود و آن را برای انجام مراحل بعدی، به یک لابراتوار معتبر می‌فرستند.
نحوه ترمیم دندان با پست و کور
ترمیم دندان با استفاده از پست و کور، طی مراحل مختلفی انجام می‌شود. نحوه انجام این درمان به صورت زیر است:
معاینه توسط دندانپزشک
دندانپزشک در ابتدا باید بیمار را به خوبی معاینه کند و سطح آسیب را بسنجند. بر مبنای شدت آسیب‌های وارد شده به دندان، باید پست و کور مناسبی را برای انجام این ترمیم انتخاب کند. در واقع، معاینه درست و اصولی، از جمله مراحل کلیدی این ترمیم به حساب می‌آید.
عصب کشی دندان و اعمال پست و کور
بعد از معاینه بیمار، نوبت به عصب کشی و مراحل آن می‌رسد. در این مرحله باید پالپ را به طور کامل از داخل کانال‌ها خارج کرد و سپس پست و کور را روی آن سوار کرد.
قالب گیری و ارسال به لابراتوار
بعد از اینکه دندان توسط مواد پر کردنی و پست و کور ترمیم می‌شود، برای اعمال روکش مناسب، از این دندان قالب گیری انجام می‌شود. این قالب به لابراتوار ارسال می‌شود و پس از آماده شدن، دوباره به دست دندانپزشک می‌رسد. سپس بیمار باید به دندانپزشک مراجعه کند تا روکش را روی دندان اعمال کند.