اين دندانها تا جايي که قادر به رويش باشند، بطرف سطح حرکت مي‌کنند و معمولاً در سطح پشتي دندانهاي آسياي بزرگ دوم گير مي‌افتند و جلوتر نمي‌روند. اين حالت معمولاً در سنين ۱۸تا ۲۵ سالگي اتفاق افتاده و بهترين زمان براي درآوردن آنهاست. در اين سن به دليل وجود کيسه رويشي بزرگي که تاج دندان را در بر گرفته و همچنين به اين علت که ريشه دندان هنوز رشد نکرده و کوتاه مي باشد، کشيدن آنها را آسان مي‌کند، ضمن اينکه از بروز عوارض فوق‌الذکر و عوارض حين جراحي نيز پيشگيري مي‌شود. بيحسي موقت؛ در بعضي افراد ريشه‌هاي کامل شده، مجاور کانال عصبي بوده و کشيدن دندان ممکن است باعث بيحسي کوتاه مدت و گاهاً طولاني بشود. سينوزيت؛ سينوس فک بالا يک حفره بزرگ و طبيعي است. بر اثر شکل‌گيري و طويل شدن ريشه دندان عقل بالا، ممکن است مجاورت ريشه با سينوس خيلي نزديک شده و در حين کشيدن حفره سينوس باز شده و يا عفوني گردد.
تماس با دکتر رضویان: 09377903502