بوی دهان ناشی از بیماری ها
- دستگاه گوارش: در مقالات دانشگاهی بیشتر بر روی دوعامل تاکید شده است ۱- بیماری های موضعی مری و معده و ۲- باکتری معده و۳-یبوست
- دیورتیکول نوعی بیماری مری است که بر اثر تجمع باکتری ها در حفرات ایجاد شده در دیواره معده، بوی دهان ایجاد می شود. این بیماری بسیار نادر است و به ندرت می تواند علت بوی دهان باشد.
- اما باکتری معده به نام هلیکوباکتر پایلوری در برخی از مقالات به عنوان عامل بوی دهان معرفی شده ولی در بعضی دیگر، ارتباط آن با بوی دهان رد شده است. با انجام تست های مستقیم و غیر مستقیم میتوان وجود هلیکوباکتر را در معده یک فرد مشخص کرد. حتی اگر وجود چنین میکربی در یک نفر اثبات شود به طور قاطع نمی توان اظهار نظر کرد که میکرب معده علت بوی دهان باشد.
- در یبوست چون محتویات روده در مدت زمان بیشتری در بدن باقی می مانند به میزان بیشتری به خون راه پیدا می کنند و از طریق انتشار در هوای بازدم باعث بدبویی دهان می شود. این نوع بوی دهان به سادگی پس از درمان یبوست کاهش می یابد. ذکر این نکته لازم است که یبوست عامل اصلی نیست بلکه عامل کمک کننده و فرعی محسوب می شود.
- بیماری های بینی: در بعضی از افراد مشاهده شده است که به دلیل مشکلات بینی نظیر پولیپ بینی، انحراف تیغه میانی بینی، ترشحات چرکی پشت حلق و سینوزیت بوی بدی از بینی به مشام میرسد. خوشبختانه این نوع از بوی دهان با رفع مشکلات بینی به شدت کاهش می یابد لذا توصیه ما این است که قبل از مراجعه به کلینیک بوی دهان درمان های لازم گوش و حلق و بینی انجام گردد و در صورتی که بوی دهان کاهش پیدا نکرد به کلینیک مراجعه شود.
- بیماری های عمومی: در مواردی به دلیل نقصان یک آنزیم و یا نقصان کارکرد یکی از اعضای بدن مانند کبد و کلیه، ترکیبات بد بویی در بدن تجمع می یابد و از راه خون به دستگاه تنفسی و از آنجا به دهان راه می یابد.
به طور کلی میزان بوی دهان ناشی از دستگاه گوارش و بینی و بیماری های عمومی در مقایسه با بوی دهان ناشی از حفره دهان کمتر از ۱ به ۱۰ است.