چنانچه تورم لثه درمان نشود می تواند به بیماری التهابی پیشرفته پریودنتیت و نهایتا ازدست دادن دندانها و سایر مشکلات منجر شود.
ژنژیویت یا ورم لثه
ژنژیویت خفیف ترین شکل بیماری پریودنتال است، دراین بیماری لثه ها قرمز رنگ شده ، متورم می شوند و به آسانی خونریزی می کنند. معمولا بیماری در این مرحله ناراحتی خاصی برای فرد ایجاد نمی کند یا ناراحتی بسیار کمی را ایجاد می کند. تورم لثه اغلب به دلیل بهداشت ناکافی دهان ایجاد می شود، ژنژیویت با درمان تخصصی و مراقبت های صحیح دهان و دندان در منزل قابل بازگشت است.
عواملی که ممکن است در ایجاد التهاب الثه یا ژنژیویت نقش داشته باشند شامل: دیابت، کشیدن سیگار،افزایش سن، زمینه ی ژنتیکی بیماریها و شرایط سیستمیک، استرس، تغذیه نامناسب دوره ی بلوغ، نوسانات هورمونی ، بارداری، اعتیاد به مواد مخدر، عفونت HIV و استفاده از داروهای خاص است.
پریودنتیت
چنانچه التهاب لثه یا ژنژیویت درمان نشود پیشرفت کرده و به پریودنتیت تبدیل می شود. با گذشت زمان پلاک می تواند گسترش یافته و به زیر لثه رشد کند، سموم تولید شده توسط باکتریها و پلاک سبب تحریک لثه ها می شود. این سموم یک واکنش التهابی مزمن را سبب می شود که در آن بدن علیه خود وارد عمل شده و بافت ها و استخوان حمایت کننده از دندان را تخریب و نابود می کند. لثه از دندان جدا می شود، فضاها یا پاکتهایی بین دندان ها و لثه ها تشکیل می شود که عفونت میکند. همچنانکه بیماری پیشرفت می نماید این فضاها عمیق تر شده و بافت بیشتری از لثه و استخوان تخریب می گردد غالبا این فرآیند تخریبی دارای علایم بسیار خفیفی است. در نهایت دندان ها شل شده و ممکن است از محلشان خارج شوند.
اشکال مختلفی از پریودنتیت وجود دارد، رایج ترین آنها به شرح زیر است :
- پریودنتیت مهاجم :این بیماری در افرادی بروز می کند که بغیر از این بیماری از سایر جنبه های بالینی سالم هستند. ویژگی های رایج این بیماری عبارتست از: از دست رفتن سریع اتصالات و تخریب استخوان و سابقه ی فامیلی ابتلا به این بیماری.
- پریودنتیت مزمن: این بیماری بر اثر التهاب در بافتهای حمایت کننده از دندان و پیشرفت کاهش چسبندگی و از دست رفتن اتصالات و استخوان بروز می کند. این نوع پریودنتیت فرم غالب پریودنتیت است و خصوصیات آن تشکیل پاکتها و فضاهای بین دندان ها و لثه ها یا عقب رفتگی و تحلیل لثه ها است. پریودنتیت مزمن در افراد بالغ شایع است اما ممکن است در هر سنی رخ دهد از دست رفتن اتصالات معمولا به آهستگی پیشرفت می کند اما دوره هایی از پیشرفت سریع نیز می تواند، اتفاق افتد.
- پریودنتیتی که نشانه ی وجود یک بیماری سیستمیک است و غالبا در سنین جوانی رخ می دهد بیماری سیستمیکی مانند بیماری قلبی ، بیماری تنفسی و دیابت با این شکل از پریودنتیت همراه است
- بیماری پریودنتیت نکروزینگ: این بیماری عفونتی است که مشخصه آن نکروز بافت لثه و لیگامان پریودنتال و استخوان آلوئولار است این ضایعات معمولا در افرادی با شرایط سیستمیک مانند مبتلایان به عفونت HIV، سوء تغذیه و سرکوب سیستم ایمنی مشاهده می شود .